Skiën

Zo langzamerhand komt het einde van mijn Zwitserland avontuur inzicht. Ik heb hier geweldig genoten, maar besef ook steeds beter wat ik in Nederland heb en mis.

De laatste weken worden gekenmerkt door rust in het hotel, mooi weer en veel skiën.

Tot vorige week dinsdag. Het ging steeds beter met skien en dus was het doel wat nieuwe dingen uitproberen. De meeste blauwe (makkelijke) piste had ik al gehad en geskied en ik vond het tijd om ook de laatste blauwe piste te nemen. Eerst met een stoeltjeslift omhoog naar het begin van die piste. Daar aangekomen was het een rustig begin, na een paar mooie bochten stond ik weer bovenop een heuveltje aan de rand van een steil stukje afdaling. Even mijn angst overwonnen en begonnen aan de volgende bochten. Na bocht 3 of 4 ging het mis, precies weet ik niet meer wat er gebeurde, maar ik viel. Mijn ene ski ging netjes uit, maar mijn linker ski bleef aan en daardoor heb ik mijn been verdraaid. Ik had pijn aan mijn knie, maar niet heel ernstig. Gelukkig stonden er meteen wat gasten om mij heen en die hebben me weer op de ski's geholpen. Ik ben verder geskied terug naar de gondel en vandaar uit weer terug naar het hotel gereden. Met een beetje pijn in mij knie. De volgende dag werd hij een beetje dikker, maar viel de pijn wel mee. Op donderdag toch maar even naar de dokter gegaan en na een röntgenfoto toch besloten om een MRI-scan te maken. Dus voor de tweede keer dit winterseizoen mocht in naar St Moritz terwijl dat niet in de planning zat.

Op vrijdagochtend vroeg naar klinik Gut gegaan en een MRI laten maken. Dat betekend 20 min doodstil liggen in een machine die heel veel herrie maakt. Goed vervolgens de beoordelende arts gesproken en met mijn banden in mijn knie was niets mis. Terug naar de arts in Scuol gegaan en de bevindingen medegedeeld. Daar aangekomen en nieuwe afspraak gemaakt en afgelopen vrijdag mocht ik weer terugkomen. In de dagen daarvoor was het toch pijnlijker geworden en het was fijn dat ik even bij de dokter langs mocht komen. De brief van het ziekenhuis was aangekomen en wat bleek: er zat een breuk/scheur in mijn Tibiaplateau. De dokter had dit dus over het hoofd gezien en nu zit ik dus met een breuk in mijn knie en met veel rust houden, niet meer skien, niet meer sjouwen, niet meer traplopen en weinig werken. En ik ben het nu al zat. Maar ja het moet helen dus maar rust geven.

Verder zijn de vakanties weer begonnen dus is het weer lekker druk in het hotel. Het is fijn dat er wat leven in de brouwerij is.

Nou het zal hierna nog 1 blog worden denk ik en dan ben ik weer inwoner van het mooie platte Nederland.

Gegroet Sander